Η Βία και η Πολιτική Δύναμη στην Ίρις: Το Ντοκιμαντέρ για την Επίθεση στο Μπράιτον

Η Βία και η Πολιτική Δύναμη στην Ίρις: Το Ντοκιμαντέρ για την Επίθεση στο Μπράιτον

Το ντοκιμαντέρ «Bombing Brighton: The Plot to Kill Thatcher» επικεντρώνεται πρωτίστως στην πρώην Πρωθυπουργό Μάργκαρετ Θάτσερ και την αδυναμία της να αντιληφθεί τα βαθύτερα ζητήματα που οδήγησαν στην βομβιστική επίθεση. Ο Patrick Magee, ο βομβιστής που το 1984 τοποθέτησε βόμβα στο ξενοδοχείο Grand κατά τη διάρκεια του συνεδρίου του Συντηρητικού κόμματος, είναι ο κύριος συνομιλητής της ταινίας. Η έκρηξη, που πραγματοποιήθηκε το πρωί της 12ης Οκτωβρίου, οδήγησε στον θάνατο πέντε ανθρώπων.

Ο Magee αρνείται να παραχωρήσει λεπτομέρειες σχετικά με την επιχείρηση, αλλά η ταινία θέτει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με τη βία στις ασύμμετρες συγκρούσεις. Εξετάζεται πώς η Θάτσερ και οι πολιτικές της επηρεάστηκαν από προηγούμενα γεγονότα, όπως η Ματωμένη Κυριακή το 1972, και η σχέση της με τις εξελίξεις στην Ιρλανδία. Ο Magee, μετά την εμπειρία του με τον βρετανικό στρατό, ριζοσπαστικοποιείται και εντάσσεται στον Προσωρινό IRA, αναδεικνύοντας τη διαδικασία που οδήγησε στην απόφαση για τη βομβιστική επίθεση.

Ο πρώην πρόεδρος του Συντηρητικού κόμματος, Τζον Γκάμερ, αναφέρεται στην άποψη ότι οι μη κρατικοί φορείς που καταφεύγουν σε βία διαπράττουν μια πράξη που καθιστά κάθε διαπραγμάτευση μαζί τους αδύνατη. Η Θάτσερ, που ανέλαβε την εξουσία το 1979 είναι αποφασισμένη να καταστείλει την τρομοκρατία, ακόμη και όταν οι απεργίες πείνας των Ιρλανδών κρατουμένων καταλήγουν σε τραγωδία, με θανάτους όπως του Bobby Sands.

Στο ντοκιμαντέρ συμμετέχει και η Jo Berry, κόρη του πολιτικού Anthony Berry, που σκοτώθηκε στη βομβιστική επίθεση. Η Berry ζητά να συναντήσει τον Magee μετά την αποφυλάκισή του το 1999 και η συνομιλία τους αναδεικνύει τις ανθρώπινες συνέπειες της πολιτικής βίας.

Το πρόγραμμα εξερευνά θέματα που σχετίζονται με την τρομοκρατία και την πολιτική, ενώ η Θάτσερ εμφανίζεται απογοητευμένη αλλά αποφασιστική μετά την επίθεση, σχηματίζοντας τη δημόσια εικόνα της ως αταλάντευτης απέναντι στη βία. Αν και πολλοί επικριτές της υποστηρίζουν ότι οι πολιτικές της ήταν αποτέλεσμα πρακτικών διακρίσεων και καταπίεσης, η σημαντική θέση της για τη δημοκρατία και την ειρηνική επίλυση συγκρούσεων παραμένει επίκαιρη.

Πηγή: tanea.gr