Ο όρος pasokification έχει γίνει επαναλαμβανόμενος στη σύγχρονη πολιτική σκηνή, υπερβαίνοντας την έννοια του ΠΑΣΟΚ. Αξιολογώντας τη σημασία του, παρατηρούμε ότι αναφέρεται στη δραματική εκλογική και πολιτική συρρίκνωση ενός ηγεμονικού κόμματος, διαπιστωμένο μέσω της ελληνικής εμπειρίας, όπως υποδεικνύουν οι συγγραφείς Βασίλης Ασημακόπουλος και Χρύσανθος Τάσσης στον τόμο τους για το ΠΑΣΟΚ από τις εκδ. Gutenberg.
Η έννοια αυτή βρέθηκε στο προσκήνιο κατά την περίοδο των μνημονίων, όταν το ΠΑΣΟΚ υπήρξε θύμα μιας ακραίας οικονομικής κρίσης, που οδήγησε στη χρεοκοπία της χώρας. Η εμβληματική στιγμή του Γιώργου Παπανδρέου στο Καστελλόριζο, όταν ζήτησε τη βοήθεια του ΔΝΤ, παραμένει καθοριστική για το κόμμα και συνιστά σημείο καμπής στην ελληνική πολιτική ιστορία.
Η πολιτική κατάσταση μετεξελίχθηκε, καθώς η επιρροή του αντι-μνημονίου και η επιτυχής πορεία του Αλέξη Τσίπρα μέσω του ΣΥΡΙΖΑ οδήγησαν στην ανασύνθεση του πολιτικού τοπίου. Σήμερα, παρακολουθούμε πώς το φαινόμενο της pasokification αγγίζει και τον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς όμως να έχει διαμορφώσει την απαιτούμενη αντιστροφή από την εμπειρία του ΠΑΣΟΚ.
Επιπλέον, η ιστορία έχει δείξει ότι παρόμοια φαινόμενα, όπως η πτώση του Κόμματος Φιλελευθέρων μετά από δεκαετίες και η κατάρρευση της Ενωσης Κέντρου, έχουν κάποιοι άλλοι πολιτικοί χώροι βιώσει φάσεις pasokification, οδηγώντας τους στην αποδυνάμωση και την εκλογική πτώση. Εντούτοις, το ΠΑΣΟΚ δείχνει να έχει μια άλλη δυναμική, καθώς η επικείμενη εκλογή νέου αρχηγού μπορεί να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία του, διαψεύδοντας τις εκτιμήσεις για οριστική εξαφάνιση του.
Αυτή τη στιγμή, παρακολουθούμε μια εξελικτική διαδικασία που μπορεί να οδηγήσει σε αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ και να διαφοροποιήσει τον τρόπο που οι πολιτικοί παρατηρητές ερμηνεύουν τη δευτερογενή φάση pasokification που βιώνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Πηγή: tanea.gr
