Η αναζήτηση της ψυχικής ομορφιάς μπορεί να είναι ένα από τα σημαντικότερα θέματα της εποχής μας, ικανό να αλλάξει την απαισιόδοξη κατάσταση που επικρατεί γύρω μας. Ο παιδοψυχίατρος και υπαρξιακός συστημικός ψυχοθεραπευτής Δημήτρης Καραγιάννης αναφέρεται στις ρίζες που έχει η φράση του Σωκράτη «ουδείς εκών κακός» στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία και πώς αυτή μπορεί να συνδεθεί με την έννοια του «εαυτού» σήμερα. Όπως αναφέρει, η αναζήτηση και η ανάδειξη του πυρήνα της ψυχικής ομορφιάς δεν είναι απλώς ηθική επιταγή, αλλά προέρχεται από την επιθυμία για ουσιαστική νοηματοδότηση της προσωπικής μας ζωής.
Η σημερινή κοινωνία είναι γεμάτη από επιφανειακές προσδοκίες, όπου η «θετικότητα» συχνά οδηγεί σε φοβίες, καθώς οι άνθρωποι αποφεύγουν την επαφή με την αλήθεια τους. Αντί να αντιμετωπίζουν τη δυσκολία τους, κάποιοι προτιμούν να αναζητούν λύσεις μέσω απλών self-help βιβλίων, γρήγορων τεχνικών χαλάρωσης και άλλων επιφανειακών προσεγγίσεων, που υπόσχονται απολύμανση του ψυχισμού χωρίς να αγγίζουν τα βαθύτερα ερωτήματα της ύπαρξής τους.
Ο αυθεντικός εαυτός αναδύεται μέσα από την απαιτητική διαδικασία που περιλαμβάνει την αναμέτρηση με τον σκοτεινό εαυτό, τόσο τον συνειδητό όσο και τον ασυνείδητο. Αντί να βιώνουν τη ζωή ως μια βαρετή ρουτίνα, οι άνθρωποι καλούνται να εμπλουτίσουν την καθημερινότητά τους μέσω της πραγματικής επαφής και μετοχής στη ζωή. Σήμερα, η ερωτική επιθυμία έχει εξελιχθεί σε απλή καταναλωτική συνήθεια. Οι νέοι συχνά επιλέγουν τις ανώνυμες σχέσεις που προσφέρει η τεχνολογία, οι οποίες δεν υπόσχονται αυθεντικότητα ή βάθος, αλλά προωθούν την αποξένωση από τη βαθύτερη φωνή του εαυτού.
Στην ταχύτατη σύγχρονη εποχή, η διάκριση του εσωτερικού μας εαυτού είναι κρίσιμη. Ο ναρκισσισμός, που ενσαρκώνει την πανδημία της εποχής, προέρχεται από έναν εγωκεντρικό πολιτισμό, όπου οι σχέσεις και οι άνθρωποι έχουν περιοριστεί σε εικόνες και καταναλώνονται ως τέτοιες. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, προκύπτει η ανάγκη να επαναστατήσουμε απέναντι στο «πολιτικά ορθό» και στους αλγόριθμους που διαμορφώνουν τη ζωή μας, αναζητώντας μια νέα αντίληψη για την ανθρώπινη φύση και ομορφιά, και διερευνώντας πόσο σημαντικά είναι τα ανθρώπινα συναισθήματα, όπως ο φόβος ή η ντροπή.
Η έλλειψη κοινωνικής δέσμευσης και η απομάκρυνση από την κοινότητα δημιουργούν μια μοναξιά που είναι πιο σκληρή από κάθε άλλη. Έτσι, η ιδιωτικότητα κυριεύει τον χώρο, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει χώρος για κοινωνικές αλληλεπιδράσεις ή συλλογική ζωή. Η αναζήτηση αξιών που να σταθεροποιούν τις ανθρώπινες σχέσεις είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Απαραίτητο είναι να εξερευνήσουμε νέα, αυθεντικά βιώματα και να αξιοποιήσουμε τις διαχρονικές ενοράσεις του παρελθόντος.
Ο δρόμος προς τον αυθεντικό εαυτό απαιτεί συνεχή εργασία και αναγνώριση των σκοτεινών πτυχών μας χωρίς όμως παραίτηση στην αποδοχή τους. Ο αυθεντικός εαυτός δεν είναι περιορισμένος από τις αδυναμίες ή τις επιθέσεις των άλλων, αλλά αντιθέτως, έχει τη δυνατότητα να συνυπάρχει με τα συναισθήματά του, να ένιωσε, να λυπάται και να αγωνίζεται για σημαντικούς σκοπούς. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, είναι εφικτό να βρούμε τον πυρήνα της ύπαρξής μας και να φωτίσουμε την πορεία μας προς μια ζωή με νόημα.
Πηγή: tanea.gr
