Η πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ρομπέρτα Μετσόλα, αντέτεινε την περασμένη εβδομάδα ότι «Αυτό δεν είναι Eurovision», καθώς οι ευρωβουλευτές υποδέχονταν τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Όρμπαν με μια εκρηκτική εκτέλεση του κλασικού αντιφασιστικού ύμνου “Bella Ciao”. Η γνωστή φράση «χτύπα τις γροθιές σου στο τραπέζι» που περιλαμβάνεται στο κομμάτι, το οποίο σημαίνει «Αντίο, όμορφη», καταδεικνύει μια πιο βαθιά ιστορία, που αφορά τον αγώνα της αριστεράς κατά της πολιτικής καταπίεσης.
Το “Bella Ciao” δεν είναι μόνο τραγούδι που ακούγεται σε γιορτές στην Ιταλία, καθώς κάθε χρόνο στις 25 Απριλίου γιορτάζεται το τέλος της φασιστικής δικτατορίας. Το κομμάτι έχει φθάσει σε παγκόσμια αναγνώριση, ακούγεται σε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στο Ιράν, ψάλλεται στα οδοφράγματα της Ουκρανίας, ενώ ακούγεται και στις διαδηλώσεις υπέρ των γυναικών στην Πολωνία. Ο Philip Oltermann στην Guardian αναφέρει ότι από τη Χιλή μέχρι το Χονγκ Κονγκ, το “Bella Ciao” έχει γίνει ο απόλυτος μουσικός έκφρασης της επιθυμίας για ελευθερία.
Η προέλευση του “Bella Ciao” είναι περίπλοκη, όπως η μουσική του απήχηση είναι απλή. Η παλαιότερη γνωστή ηχογράφηση μελωδίας που μοιάζει με το τραγούδι χρονολογείται από το 1919. Διάφοροι ερευνητές έχουν εντοπίσει ρίζες του σε γαλλική, εβραϊκή ή δαλματική λαϊκή μουσική. Ωστόσο, η πιο γνωστή στιχουργική εκδοχή συνδέεται με τα ορυζώνες της Ιταλίας, με την αφηγήτρια να είναι μια γυναίκα εργαζόμενη.
Αυτό το γεγονός δείχνει ότι το “Bella Ciao” έχει διαφοροποιηθεί από ένα λαϊκό τραγούδι του 19ου αιώνα σε ένα πολιτικοποιημένο ύμνο κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Παρά τις αμφισβητήσεις περί των ιστορικών του καταβολών, σε περιόδους όπως ο ψυχρός πόλεμος, το “Bella Ciao” απέκτησε μια πιο συναινετική εικόνα, αναγνωρίζοντας τον αγώνα κατά του φασισμού.
Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης στο Στρασβούργο, το τραγούδι ακούστηκε κυρίως από την άκρα αριστερά της αίθουσας και τους ευρωβουλευτές του Όρμπαν, γεγονός που υπογραμμίζει την αντίφαση, δεδομένου ότι η αρχική γοητεία του “Bella Ciao” ήταν η δυνατότητά του να ενώνει κόμματα με διαφορετικές πολιτικές αποχρώσεις ενάντια σε κοινές απειλές κατά της δημοκρατίας.
Πηγή: tanea.gr
