Η ιστορία της Χρυσάνθης, που ζούσε στην Αθήνα το 1870, είναι ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνικής ιστορίας, καθώς μας δείχνει τις προκλήσεις που αντιμετώπιζαν οι γυναίκες εκείνης της εποχής. Σε μια εποχή που η εργασία σερβιτόρου καταλαμβανόταν αποκλειστικά από άνδρες, η νεαρή Χρυσάνθη αποφάσισε να ντύσει ως αγόρι και να κόψει τα μαλλιά της προκειμένου να βρει δουλειά σε ένα ζαχαροπλαστείο.
Ένα απόγευμα, μια ηλικιωμένη γυναίκα κατήγγειλε την παρουσία της Χρυσάνθης στο αστυνομικό τμήμα, αποκαλύπτοντας ότι ο “σερβιτόρος” που εξυπηρετούσε τους πελάτες δεν ήταν στην πραγματικότητα άνδρας. Η ιστορία προκάλεσε σάλο, καθώς ανησύχησε τις αρχές, οι οποίες αποφάσισαν να ελέγξουν την κατάσταση. Όταν η Χρυσάνθη οδηγήθηκε μπροστά στον διευθυντή της αστυνομίας, ήταν τρομοκρατημένη και δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη από τον φόβο της.
Παρά την καταγγελία, δεν διαπιστώθηκε κάποια παράβαση και η Χρυσάνθη αφέθηκε ελεύθερη, αλλά η περίπτωση της παρουσιάστηκε ως «σκάνδαλο». Η γυναίκα που την κατήγγειλε δεν έδειξε καμία συμπόνια, βιαστικά καταδικάζοντας την κοπέλα, που στην πραγματικότητα προσπαθούσε να επιβιώσει.
Σήμερα, η φορολόγηση των πουρμπουάρ που εξυπηρετούν οι σερβιτόροι αναδεικνύει παρόμοια θέματα. Το φιλοδώρημα προορίζεται για να στηρίξει τους εργαζόμενους και όχι το κράτος ή τους εργοδότες. Μάλλον μας υπενθυμίζει ότι η κοινωνία συνεχίζει να είναι αντιμέτωπη με ζητήματα ηθικής και δικαιοσύνης γύρω από την εργασία και την επιβίωση.
Πηγή: tanea.gr
