Η σειρά «M. Il figlio del secolo», που έχει γυρίσει ο Τζο Ράιτ στη Τσινετσιτά, αφορά τα πρώτα χρόνια του Μπενίτο Μουσολίνι στην εξουσία. Οι θεατές είχαν την ευκαιρία να δουν αποσπάσματα της σειράς στο 81ο φεστιβάλ κινηματογράφου της Βενετίας, όπου αποτυπώνεται η αντίληψη του Μουσολίνι για τη βία και πώς αυτή αποτέλεσε κυρίαρχο συστατικό της ιδεολογίας του.
Ο Ράιτ, κατά την προετοιμασία της σειράς, δήλωσε πως θέλησε να κατανοήσει τις ρίζες του φασισμού και να αναδείξει τη σημασία της μελέτης της ιστορίας, καθώς θεωρεί ότι η τρέχουσα παγκόσμια κατάσταση σχετίζεται με την άνοδο της ακροδεξιάς. «Το να κοιτάμε πίσω μας είναι ο μόνος τρόπος για να κατανοήσουμε το παρόν», είπε χαρακτηριστικά.
Όσον αφορά την πρακτική του φασισμού, ο συγγραφέας Αντόνιο Σκουράτι τονίζει ότι στον πυρήνα του φασισμού βρίσκεται η «δέσμευση στην απόλυτη βία». Ο Ράιτ επεσήμανε ότι η αντίληψη της βίας έχει μεταβληθεί μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, υπογραμμίζοντας ότι η βία του Μουσολίνι αντιμετωπιζόταν διαφορετικά από την κοινωνία της εποχής.
Όταν ερωτήθηκε σχετικά με το κοινό που θέλει να προσεγγίσει, ο Ράιτ αναγνώρισε τη σημασία του να εστιάσει σε εκείνους που δεν είναι πολιτικοποιημένοι και βρίσκονται στη μέση. «Η πρόθεσή μου είναι να αγγίξω τη νέα γενιά, προκειμένου να τους ενθαρρύνω να ασχοληθούν με τα πολιτικά ζητήματα και τις συνέπειες του φασισμού», είπε.
Στον δικό του αγώνα για πολιτικοποίηση, ο Ράιτ αναφέρθηκε στα χρόνια που πέρασε στο θέατρο Young Vic στο Λονδίνο, όπου οι παραστάσεις του τον ώθησαν να επαναστατήσει και να εμβαθύνει σε κοινωνικά θέματα. Περιγράφοντας τη δική του πολιτική αργία στα νεανικά του χρόνια, παραδέχθηκε πως, με την πάροδο του χρόνου, η επαναπολιτικοποίηση του καθορίστηκε από τα γεγονότα γύρω του.
Όσον αφορά τη σύνδεση των Τεχνών και του φανατισμού, ο Ράιτ είχε πολλά να πει. Αν και συμφωνεί ότι οι Τέχνες δεν μπορούν πάντοτε να νικήσουν τον φανατισμό, επισημαίνει ότι η εξουσία του αφηγήματος είναι κρίσιμη. «Αυτός που ελέγχει το αφήγημα έχει τη δύναμη να επηρεάσει τη σκέψη του κόσμου», δήλωσε. Είπε επίσης ότι ο φανατισμός είναι μια διαρκής πρακτική, και η ευθύνη των νέων γενιών είναι η προστασία των αδυνάμων και η προώθηση της αγάπης αντί του φόβου.
Η κουβέντα μας πραγματεύτηκε τον Μουσολίνι και τη φύση της εξουσίας, αναζητώντας να κατανοήσουμε τα αίτια πίσω από ιστορικά φαινόμενα που συνεχίζουν να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου στη σύγχρονη κοινωνία.
Πηγή: tanea.gr